Haagse Spiegels: Mauritskade
In 2011 fotografeerde ik regelmatig de mooie gevels aan de Mauritskade spiegelend in de gracht. Ik hou van de mooie beelden die het water geeft, soms heel kleurig en soms bijna zwart-wit. Het betekent heel wat foto-uurtjes, want vaak ga je voor niets: geen goede wind (te veel of te weinig) of geen mooi licht.
Je kunt een foto ook niet overmaken. Door een crash van mijn schijf raakte ik een mooie foto kwijt: een bijna surrealistische foto van een ijzeren balk boven een blauwe lucht in het water, ter hoogte van het Hilton hotel. Ik ben al vaak teruggegaan. Nooit had ik meer zulke mooie wolken, nooit meer zo'n blauwe lucht. Het ergste was dat iemand de roestige spijkers die in de balk lagen, had weggehaald. Altijd een kopie maken, heb ik er van geleerd.
.
Je kunt een foto ook niet overmaken. Door een crash van mijn schijf raakte ik een mooie foto kwijt: een bijna surrealistische foto van een ijzeren balk boven een blauwe lucht in het water, ter hoogte van het Hilton hotel. Ik ben al vaak teruggegaan. Nooit had ik meer zulke mooie wolken, nooit meer zo'n blauwe lucht. Het ergste was dat iemand de roestige spijkers die in de balk lagen, had weggehaald. Altijd een kopie maken, heb ik er van geleerd.
.