Spiegels In regenplassen
Op een regenachtige dag in december 2008 werd het  onverwacht heel mooi weer. De stralende zon en blauwe hemel gaven kleurige spiegelbeelden in de regenplassen. Geveltjes spiegelden helder in vieze putjes. Het gewelfde dak van Madurodam leek wel een driedimensionaal kunstobject. Vanaf die dag ga ik de  stad in als het na een regenbui mooi weer wordt (selectie Haagse spiegels in plassen). 

Ik zoek vooral de  ondiepe plassen uit. De straatstenen en het asfalt komen dan door de spiegeling  heen. Dat geeft een  vervreemdend effect. Voorbijgangers kijken  stomverbaasd als ik tussen de tramrails of midden op straat op mijn knieën lig  omdat juist daar het topje van een gebouw goed te zien is. 

In vijvers en grachten
Omdat het  niet vaak voorkomt dat het na regen weer zonnig wordt, kan ik foto's van gevels  en daken in regenplassen maar een paar keer per jaar maken. Gelukkig zijn er ook  spiegelingen in vijvers, grachten en fonteinen. Dat levert wel heel  andere foto's op. Onder invloed van de wind worden gespiegelde gebouwen uit  elkaar getrokken of in stukken gehakt. Ze zijn daardoor vaak alleen nog  herkenbaar aan een specifieke kleur of vorm (selectie Haagse Spiegels in vijvers en  grachten). 

Wonderwaters
Soms is het gebouw  helemaal niet meer herkenbaar. Toch is ook in zo'n geval het gebouw heel bepalend voor de uiteindelijke spiegeling. Ik noem  dat soort spiegels Wonderwaters.

Telkens anders
Ik manipuleer de beelden niet, maar maak zonodig  de kleuren dieper en het  contrast groter. Ga je naar die vijvers of grachten toe, dan kun je dezelfde  beelden waarnemen. Of niet, want het beeld is  wel  telkens anders. Soms is er  te veel wind of juist te weinig.